dinsdag 3 augustus 2010

Doubts

5 weken vakantie?

Ja, de blik van de meesten verraadt ongeloof en zelfs een tikkeltje jaloezie als ik antwoord dat ik 5 weken vakantie heb tijdens de zomer. En nee, ik sta niet in het onderwijs.

5 weken zijn lang. Zeker voor iemand in mijn situatie. Tuurlijk zijn er de vele avondjes uit: Gentse feesten worden afgelost door de Lokerse feesten. En daartussen valt er altijd nog wel een avondje film, een terrasje of iets anders uit de bus. Maar wat moet je zoal overdag doen? Dat is vaak een ander paar mouwen. De meeste vrienden van mij hebben natuurlijk veel minder vakantie. Een groot deel daarvan gaat al op aan de jaarlijkse reis met de vriend of vriendin. Logisch. Nog anderen gebruiken het om aan hun huis te werken of zetten een kleine op de wereld. 

Allemaal zaken die voor mij niet op gaan. Ik zou ook op reis kunnen gaan, maar dat wordt moeilijk. Helemaal alleen op reis gaan zie ik niet echt zitten. Of ik nu hier alleen zit te wezen, of in pakweg de Algarve of Toscane maakt niet zoveel uit. Ik denk zelfs dat dat niet zo goed zou zijn voor mij. Ik zou waarschijnlijk nog veel meer nadenken of me nog letterlijk nog meer alleen voelen, afgesneden van de sociale contacten die ik hier heb. En een groepsreis zie ik eigenlijk nog minder zitten. Gedumpt worden in een groep mensen die ik niet ken, je weet nooit hoe dat uitdraait. Bovendien zie ik zo'n reizen ook niet als vakantie. De schema's zijn meestal véél en véél te strak. Vakantie voor mij is vooral doen waar je zin in hebt op het moment dat je daar zin in hebt en niet omdat één of ander schema zegt dat je op die dag zin moet hebben in een trektocht en de dag erna in een jeepsafari. Zo werkt het niet bij mij. 

Eigenlijk ben ik op zoek naar wat leuke, kleine activiteiten die ik overdag kan doen. Je kan per slot van rekening niet elke gaan shoppen, zwemmen of de hele namiddag voor je laptop hangen? Tips zijn altijd welkom. En aan de andere kant, ik voel gewoon dat ik moe was. Het was een razend druk voorjaar, en het najaar belooft zowaar nog veel drukker te worden: start van het nieuwe bouwjaar, de voorbereiding en het bouwen van drie nieuwe prototypes en ondertussen ook nog eens een cursus afwerken (mét examen én mét eindwerk) en dat allemaal in 4 maanden tijd. Bovenop het normale werk uiteraard. Dat belooft.

Op zich is dat niet zo slecht, alles is beter dan je stierlijk vervelen op je werk omdat je niks te doen hebt. Maar ik merk gewoon dat ik stilaan weer begin te twijfelen en mij af te vragen waarvoor ik het allemaal doe. Ja, uiteraard voor mezelf, dat spreekt voor zich. Maar ik heb meer nodig dan dat. Veel meer. De laatste tijd schuif ik gewoon de dingen weer opzij. Niet dat ik plots geen eigen stekje meer wil, of geen ambities meer heb. Alleen doe ik er niks concreets meer voor, daarvoor ontbreekt de energie. Een energie die vooral van externe bronnen zou moeten komen, maar die bronnen zijn er niet. Alles gaat zijn gang, net zoals mijn vakantie nu. De tijd vliegt voorbij en plots kom je tot het besef dat bijna de helft van je vakantie al voorbij is. Over minder dan een jaar begint mijn leeftijd met een 3. En uiteindelijk ben ik daar geraakt zonder dat ik het écht besef, zonder dat ik het echt gedeeld heb met iemand. Hopelijk is dat nog niet de helft van mijn leven, maar de parallel met mijn vakantie is er toch. Ontbreken van externe energie, vele kleine maar aangename en onverwachte dingetjes en iemand om 'de reis van het leven' mee te ondernemen ( 'de reis van het leven', heb ik dat nu écht geschreven? Hier krijg ik nog zo'n spijt van :p). 

En nu ga ik iets anders doen, al heb ik nog géén enkel flauw benul wat.

Groet,
Tom