Goodbye Dennis

Dennis Hopper (°17/05/1936 - +29/05/2010)

Ik ben een kind van de moderne tijd.

hallo,

ja, ik ben een kind van de moderne tijd. Zoals de meeste bloggers denk ik. Maar dat beseffen de meeste moderne kinderen niet echt. Tot ze plots beperkt worden in hun doen en laten. Zoals ik, gisteren avond.

Thuis zijn we bezig met verbouwingen. Sedert mijn vader begin het jaar officieel met pensioen gaat, is het tijd om het huis wat op te frissen. Nieuwe keuken; nieuwe vloer in de living, hall en keuken; nieuwe salon; nieuwe eetkamer; nieuwe plafonds; ... En die werken zijn nu in volle gang. Kzal dan nog wel eens wat foto's van voor en na posten, want kben zelf verantwoordelijk - na serieus wat overtuigingskracht te hebben gebruikt - voor enkele dingen (kleur van de muren, aanpassen van de overgang tussen keuken en living, ...). En kmoet zeggen: kdenk dat ik een goed inzicht heb daarvoor. En het handige is dat ik nu wat kan proberen zonder dat het mijn eigen appartement/huis is. Haha.

Nuja, kindje van de moderne tijd dus. Dat merkte ik toen ik gisteren thuis kwam van het werk. De nieuwe vloer was gelegd en vanzelfsprekend mocht er nog niet op gelopen worden. Dus dat betekende geen tv, want die staat in de woonkamer uiteraard. Maar ook geen internet, want de bureau kan ik enkel via de hall bereiken. En aangezien mijn laptop ook in het bureau stond, kon ik ook geen dvd-tje kijken. Fotograferen  zat er ook niet in, want fototoestel in het bureau. Tja, dan zit je daar om 18u00, met enkel een radio, de krant en wat oude tijdschriften. Dan is de avond nog lang hoor! 

Gelukkig is er de cinema! Alleen waren de films niet al te denderend. Geen enkele film waar ik anders naar de bioscoop zou trekken. Maar goed, alles is beter dan drie uur in een krant zitten kijken natuurlijk. Uiteindelijk heb ik de beste keuze uit het aanbod gemaakt denk ik: 'Green Zone' van Paul Greengrass met Matt Dillon in de hoofdrol. Een film over de oorlog in Irak, en de vergeefse jacht op massavernietigingswapens. Best een aangename film met gedegen acteerprestaties en de nodige actie. Geen  grootste cinema, maar absoluut te pruimen op een doordeweekse maandagavond. 

Maargoed, er is dus gebleken dat ik moeilijk zonder moderne snufjes zou kunnen leven. Alléja, leven wel, maar ik zou me toch minder makkelijk kunnen bezig houden 's avonds dan nu :) 

Waaraan zien jullie dat jullie kinderen van de moderne tijd zijn? 

groet,

Tom

ps: vandaag is het exact 30 jaar geleden dat Ian Curtis, de frontman van Joy Division, op 23-jarige leeftijd zelfmoord pleegde. Hij had alles wat een frontman niet nodig heeft: enorme angsten en zwarte gedachtes, epileptische aanvallen op het podium als de verlichting te fel stond en een spastische dansstijl... Maar daarenboven had hij een schitterende, lijzige stem, een énorm talent om muziek te componeren en teksten te schrijven én een groep heel goeie muzikanten. 

Ja, Joy Division, het is donker, maar wat hou ik toch enorm van die muziek. Ook dit is één van de CD's (samen met het beste van 'The Doors') die nooit uit mijn CD-lader verdwijnt. Vandaag kies ik voor 'Transmission', nog altijd één van de allerbest opgebouwde liedjes ooit. En de beste baslijn ooit. Oude muziek die nog altijd even modern klinkt, ja ook moderne kinderen kunnen van oude dingen houden :)

Damn

hey,

een mens heeft dan eens een mooi verlengd weekend, een mens heeft dan eens zin om een mooie log te schrijven en wat gebeurt er dan? Die mens staat op met een snoeiharde koppijn. Bovendien wordt op dit moment de keuken ook nog eens uitgebroken en dat gaat ook gepaard met serieus wat decibels. Om maar te zeggen, ik voel mij slecht en mottig! Wat helpt daartegen? Wat humor, dat helpt tegen alles. Lach maar mee.

Voor de vogelliefhebbers: de hyperkinetische Bert Visscher met 'Petersons Vogelgids'

Voor de liefhebbers van TV-koks: Hans Lebbis met 'Jamie Oliver'

En voor de fans van waterbuffelsex, rascistische taxichauffeurs, literatuur en pijpen: Hans Teeuwen met 'Pittoresk literair café'

Groet,

Tom, die ondertussen ook pottedoof is van het geboor hier 4 meter verder... 

What's happening?

Gisteren naar de kapper geweest, weer een frisse coupe. En een haarlengte waar ik tenminste nog iets mee kan doen, want van de moment dat het wat groeit kan ik er niks meer mee aanvangen. Puberaal haar, dat alles doet behalve hetgeen wat jij wil dat het doet... 

En ik heb mij al een goeie week niet meer geschoren, waardoor er toch wat gezichtsbeharing staat. Gewoon uit relatieve luiheid, want normaal scheer ik me enkel in het weekend. Behalve vorige week, toen heb ik mij uitzonderlijk in de week geschoren omdat ik weg moest. Maar afgelopen weekend bleef het scheermes werkloos in de kast staan, waardoor er nu meer baard staat dan normaal de vrijdag. 

En het vreemde is: het klopt volledig! Ik vond me zelfs zowaar aantrekkelijk en ik betrapte me er zelfs op dat ik 'hey, handsome' zei toen ik mezelf in de spiegel zag...

What the... ? 

Zijn er dan écht geen zekerheden meer in het leven? :) 

groet en prettig weekend,

Tom

Aan de kassa

Casus 1

Stel, je komt in de supermarkt met je karretje met spullen aan de kassa's. Er zijn twee kassa's. Aan kassa 1 staan een tiental mensen aan te schuiven, aan kassa 2 staan er 3 mensen. Als je ziet dat alle mensen ongeveer evenveel producten in hun kar liggen hebben en als je weet dat beide cassières ongeveer even snel werken en dat er in beide rijen geen gepensionneerden - Goh, 't is schoon weer hé, ja ik zei het nog tegen mijne Gilbert vanmiddag. Ik zei, Goh Gilbert, 't is schoon weer hé! - staan, waar ga je dan aanschuiven? 

Ik denk dat 99% (ik ga er vanuit dat er altijd mensen zullen zijn die anders doen) van de mensen die deze vraag krijgen zullen zeggen: "ja, aan kassa 2 natuurlijk. Waarom zou ik aan kassa 1 gaan aanschuiven? Ik ben toch niet dom?". Ik zeg: ja, logisch.

Casus 2

Stel, je komt in dezelfde situatie aan de kassa, en je beslist om kassa 2 te nemen. Wat doe je dan vervolgens? Schuif je aan tot vlak bij degene die voor je staat aan je kassa, of blijf je staan ter hoogte van de laatste van kassa 1 en schuif je op het tempo van die persoon verder aan? 

Opnieuw denk ik dat 99% van de mensen die deze vraag voorgeschoteld krijgen, zullen zeggen: "Tuurlijk ga ik aanschuiven tot vlak na degene die voor me aan de kassa staat! Waarom zou ik in hemelsnaam voor kassa 2 kiezen om dan vervolgens maar aan het zelfde tempo van kassa 1 vooruit te gaan? Dat slaat toch nergens op?" Dan zeg ik: inderdaad, jij hebt het begrepen meneer/mevrouw. Het zou inderdaad nergens op slaan om een gat te laten en de mensen van kassa 1 niet voorbij te steken.

Casus 3

Stel, je komt opnieuw in dezelfde situatie aan de kassa en om één of andere vreemde reden beslis je toch om aan kassa 1 aan te schuiven. Misschien staat er een leuke jongen of meisje net voor je van wie op slinkse wijze ongemerkt toch een kwartiertje schaamteloos naar de welgevormde billen wil van kijken, misschien heb je toch heel veel tijd of misschien heb je gewoon zin om eens gek te doen. Het maakt niet uit, je kiest om aan te schuiven aan kassa 1. Ga je dan de weg blokkeren met je kar voor mensen die aan kassa 2 aanschuiven zodat ze niet voorbij kunnen steken? Of beginnen schelden dat ze asociaal zijn? Of je middelvinger opsteken? Of blijf je gewoon netjes in de rij van kassa 1 staan, de rij die je vrijwillig gekozen hebt? 

Ik denk dat opnieuw 99% van de mensen zal zeggen dat ze netjes in hun rij blijven staan zonder agressief te worden, schunnige taal te gebruiken of botweg de weg versperren van de mensen die een andere kassa kiezen dan zij. En opnieuw, dit lijkt mij een logische keuze.

Bedenkingen

Als iedereen dit zo logisch en voor de hand vindt liggen, waarom doen ze in de praktijk op de weg dan net het omgekeerde? Ik snap het niet! 

Wegenwerken op de autosnelweg naar het werk, 2 rijstroken worden tijdelijk herleid tot 1 rijstrook. Gevolg: het overgrote deel gaat onverklaarbaar maar waar meteen op het eerste rijvak rijden en staan bijgevolg al 2 km voor de werken stil. Terwijl het tweede rijvak zo vrij is als iets. Ze doen maar. Maar sommige van die 'sociale mensen' die vrijwillig in de file gaan staan in plaats van de ruimte op de weg te gebruiken die er is, vinden het nodig de mensen van kassa 2 te begroeten met middelvingers en gevloek. Sommige zetten zelfs botweg hun auto of vrachtwagen midden de twee rijstroken. Of nog andere kiezen toch voor het tweede rijvak, maar gaan dan ook om één of andere ridicule reden stilstaan of stapvoets met de file meerijden. 

Al iedere verkeersbericht hetzelfde liedje: stilstaand verkeer op de E403 richting brugge, tussen Izegem en Lichtervelde. Als iedereen de ruimte zou benutten die er is, en het ritsen toepast zoals het hoort (op het moment dat de twee vakken effectief naar 1 vak herleid worden!), dan zou die file zonder enige twijfel 4 keer zo kort zijn en zouden dagelijks duizenden mensen veel minder tijd verliezen dan nodig. En dat is zonder overdrijven! Ik kan het iedere avond bekijken als ik in de andere richting passeer en de file bekijk. Ik erger mij in hun plaats terwijl ik zelf geen last van file heb, hoe erg is dat? 

groet,

Tom

Ja, verleden week dinsdag. En vrijdag.

hallo,

blijkbaar was er nogal wat interesse in het laatste zinnetje van mijn blogje 'vreemd'. Wat zou er die dinsdag gebeuren? Veel vragen, veel nieuwsgierigheid... Nuja, de meeste - zoniet alle? -  van mijn lezers zijn vrouwen/meisjes. Dus zo verrassend moet ik dat nu misschien ook weer niet vinden. Ja, nooit gedacht dat er zoveel om te doen zou zijn. Enja, ik zat vast hé. Ik kon en wou niet teveel prijsgeven, want ik moest enkele dagen later nog eens op magistrale wijze scoren. En scoren, dat doe je best als je iets compleet op de verrassing doet. Een onverwachtse uithaal die op magistrale manier in doel verdwijnt. Het doelpunt van de week, daar ging ik voor. Niet meer, niet minder. 

Ja, het waren verjaardagen vorige week hé. Op dinsdag die van S., het meisje met de grote donkerbruine ogen. Het meisje waarmee de eerste ontmoeting zo ongelooflijk fijn was geweest en ik me afvroeg waarom ik haar niet gewoon nog eens opbelde om nog eens af te spreken. Niet dat het contact verwaterd was, verre van. Ik denk niet dat ik ooit al zoveel gesmst als de afgelopen weken, maar toch. Vandaar dat ik haar een verjaardagskaartje gestuurd heb, tesamen met een waardebon voor een avondje uit met mij (voor wie is het dan eigenlijk een cadeau, hehe? :D ). Volledig naar keuze door haar samen te stellen, alles inclusief. 

En ja, ik heb gescoord. Van buiten de grote baklijn, een streep recht in de kruising. Het publiek werd er zowaar licht emotioneel van. Dus binnenkort gaan S. en ik weer op pad. Hopelijk wordt het een even fijne avond als de vorige keer.

Maar vrijdag was het de verjaardag van mijn beste maatje, Lafille (check haar blog voor zover je dat nog niet hebt gedaan). En uiteraard wou ik ook iets doen voor haar. Vandaar dat ik hier niet teveel details omtrent dinsdag wou geven. Het moest een complete verrassing zijn hé. En omdat Lafille het razend druk heeft met afstuderen en alles wat daarbij komt, heb ik een relax-pakketje voor haar samengesteld.  Ontspanning voor zowel het lichaam - massagespons, douchegelleke en bodymilk (eigenlijk had ik mispakt in de winkel, maar daar ben ik pas achteraf achter gekomen haha :p), als voor de geest: twee DVD's (hopelijk goeie, want ik heb ze gekozen op het gevoel) en wat bijhorende snacks. Alhoewel ik eerlijk moet bekennen dat het zakje superchips het niet tot bij Lafille gehaald heeft. Op één of andere onverklaarbare manier is de inhoud in mijn mond beland. Vreemd, heel vreemd... Nuja, het paste ook gewoon niet meer in mijn taxi-post-doos. Nuja, ook dit was blijkbaar een vrij briljante goal, want ook hier was de dankbaarheid groot. 

Enja, dat streelt wel mijn ego moet ik zeggen. Dat zo'n, in mijn ogen kleine dingetjes, mensen zo blij kunnen maken. En ik mag het wel zeggen, ik ben gewoon retegoed in dat soort dingen ook. Bovendien beleef ik er zelf ook plezier aan om de allerfijnste verjaardagskaartjes uit te zoeken, het juiste doosje op de kop te tikken, de perfecte spulletjes te vinden. Daar doe ik ook geen toegevingen in. Wat niet voldoet aan mijn standaard, gaat er onverbiddelijk uit.

Want details, daar gaat het om beste lezers. Details zeggen alles! Onthouden hé ;)

groet,

Tom 

Vraagjes, zonder enige schroom geskoept van E.

hey,

er volgt zeker nog een blogje dit weekend, maar in tussentijd even dit lijstje aanvullen dat ik op de blog van  E. vond. Al wie wil, skoept het hier ook maar schroomloos voor zijn/haar blog. Ik doe daar niet moeilijk over :)

1. First thing you wash in the shower?

Eerst wrijf ik mijn haar goed nat, maar het eerste dat ik écht was met een zeep- of douchegelachtig product is mijn borstkas (rrr) en de overgang naar mijn schouders. (I know, weird, ma 't is zo :) )

2. Would you kiss the last person you kissed again?

Euh, kzal dat wel eens laten weten als ik ooit iemand kus.


3. How are you feeling RIGHT now?

Niet zo heel goed eerlijk gezegd. Beetje weemoedig, beetje gevoel van eenzaamheid, moe ook. Maarja, het was dan ook een vrij intense week. Veel energie gegeven.

4. What’s the closest thing to you that’s red?

Gedeeltelijk rood: potje aardbeienyoughourt dat ik zopas at. Helemaal rood: een verlepte tulp in de tuin.

5. Did you meet anybody new today?

Nee. Wegens nog niet buiten geweest. (dank U E, voor dit perfecte antwoord :) )

6. What are you craving right now?

Een knuffel (as allways). Plannen voor vanamiddag, vanavond, de komende weken...

7. Do you floss?

Heel weinig. Tanden poetsen, mondwater, ... al wat je wil. Maar flossen bijna nooit eigenlijk.

8. Are you emotional?

Innerlijk ben ik altijd héél erg emotioneel en énorm gevoelig. Maar om dat uiterlijk te zien, moet je mij echt al goed kennen.

9. Have you ever counted to 1,000?

Tuurlijk. Ik was gek op tellen als kind.

10. What are you listening to right now?

De Maxx op Stubru. 't is No diggity van Black Stream ft. Dr. Dre. En net nu begint de (ongelooflijk goeie) nieuwe van Arctic Monkeys.

11. Would you go sky diving?

Ondanks mijn hoogtevrees, zou ik dat wel eens willen doen. Want ik kick écht op snelheid.

12. Have you ever met a celebrity?

Ja hoor. Ik heb ooit Axel Daeseleire een lift gegeven na de Lokerse Feesten, ooit een babbeltje gedaan met Mario Goossens nadat mijn maat een nogal gênante opmerking had gemaakt (beste drummer van België en vaste drummer van Triggerfinger) en ik ben ooit lang geleden in een speelgoedwinkel pardoes tegen Lorenzo Staelens gelopen, toen die nog Rode Duivel was.

13. Have you made a prank phone call?

Zelf niet echt, maar vroeger deden we dat nogal vaak in onze studentenclub. Hilarische toestanden dikwijls.

14. Who are you going to be with tonight?

Vermoedelijk alleen met mijn zorgen, worries en een gevoel van onbehagen. Tenzij er nog iets leuks uit de bus komt vallen, wat altijd mogelijk is :)

15. What is your best friend(s) doing today?

Etentje voor haar verjaardag geven; Uitzieken en van de rest weet ik het niet.

16. What was the last question you asked?

Is er nog soep?

17. Ever walked into a wall?

Ja hoor. De dingen waar ik al ooit tegenliep, zijn talrijk. Zie ook enkel puntjes hoger hé

18. Favourite colour?

Echt geel (geen citroengeel!)

19. Have you ever slapped someone?

Nee, niet dat ik mij kan herinneren toch. Mijn SM-ervaring is heel beperkt.

20. Is your hair curly?

Van de moment dat het wat langer is (twee cm ofzo) kan ik er écht geen weg meer mee, maar krullend is het niet.

groet,

Tom